THE HOMENS - POWER POP DESDE LA GALICIA POST-FRAGA














Tras su concierto del pasado 24 de junio en Santiago de Compostela, POWER POP ACTION! se ha puesto en contacto con los chicos de THE HOMENS; su cantante Martín Wu ha respondido amablemente a una serie de preguntas acerca de su grupo y de la situación del pop y del rock en Galicia, también nos ha ofrecido su particular visión y forma de entender estos estilos. Además de Martín Wu componen The Homens: Xocas a la batería y Roi al bajo y voces.

Respetando la voluntad del entrevistado las respuestas figuran en gallego y a continuación en castellano.

A pesar de que llevais poco tiempo funcionando como grupo y tan sólo habeis ofrecido dos conciertos se os vió bastante rodados, no disteis una imagen de grupo que estuviese comenzando, esas "tablas" en directo hacen suponer que no sois unos primerizos en esto de la música, ¿quienes forman The Homens?, háblanos un poco de cuales han sido vuestros anteriores proyectos musicales.

MW- (en galego) A verdade é que calquera de nós ten o cu máis ou menos pelado de tocar por aí. Roi, o baixista, toca con Stay Pretty; Xocas estivo en Street Fighter, e segue cos Pollegros, un grupo de hardcore revival no que tamén toco eu; eu estiven bastantes anos en Fame Neghra, e moitos máis noutros grupos con menos oficio e beneficio.
MW- (en castellano) La verdad es que cualquiera de nosotros tiene el culo más o menos pelado de tocar por ahí. Roi, el bajista, toca con Stay Pretty; Xocas estuvo en Street Fighter, y sigue con Pollegros, un grupo de hardcore revival en el que también toco yo; yo estuve bastantes años en Fame Neghra, y muchos más en otros grupos con menos oficio y beneficio.

En vuestros directos os gusta hacer mover y disfrutar al público, pocas veces levantais el pié del acelerador para aflojar el ritmo, en contraste a lo anterior en vuestra web os definís como una banda de pop, ¿cual es vuestra forma de entender este estilo?

MW- (en galego) Supoño que a cousa ten que ver co lugar de onde vimos, e os tres Homens, por fortuna, temos un background bastante distinto. Roi vén do garage, está máis interesado no post-punk e en sons máis rockistas; Xocas e máis eu medramos co hardcore, e a min, aínda que soe a fantasmada, serviume de moito na miña vida diaria. Os tres mamamos, con todo, bastante música enérxica. Ademais, o bo do power pop é que, se non es demasiado exquisito, podes estirarlle os bordes coma unha goma. Supoño que case todo o que teña melodía e enerxía pode ser power pop, máis alá dos Only Ones ou dos Nerves. Non sei, penso que de Teenage Fanclub a Hüsker Dü, pasando por –e estou poñendo exemplos extremos- varios grupos novos de Dischord, por Los Planetas, por Wilco ou polos primeiros Blondie, todo iso ten que ver co que nós facemos. Ou iso espero...
MW- (en castellano) Supongo que la cosa tiene que ver con el lugar del que venimos, y los tres Homens, por fortuna, tenemos un background bastante distinto. Roi viene del garage, está más interesado en el post-punk y en sonidos más rockistas; Xocas y yo crecimos con el hardcore, y a mí, aunque suene a fantasmada, me ha servido de mucho en mi vida diaria. Los tres mamamos, con todo, bastante música enérgica. Además, lo bueno del power pop es que, si no eres demasiado exquisito, le puedes estirar los bordes como una goma. Supongo que casi todo lo que tenga melodía y energía puede ser power pop, más allá de los Only Ones o de los Nerves. No sé, pienso que de Teenage Fanclub a Hüsker Dü, pasando por –y estoy poniendo ejemplos extremos- varios grupos nuevos de Dischord, por Los Planetas, por Wilco o por los primeros Blondie, todo eso tiene que ver con lo que nosotros hacemos. O eso espero...

Aunque siempre hay excepciones, en la actualidad la mayoría de los grupos de power pop apuestan más por las melodías y los juegos vocales que por el "power" y la energía guitarrera ¿como veis vosotros esta escena?, ¿que grupos actuales destacaríais?

MW- (en galego) Buf, aquí vou quedar de rancio, coma sempre. Roi e Xocas son probablemente os que máis sigan as cousas que saen agora, cada un no seu estilo; eu estou un pouco ancorado no 78 e en Washington D.C. Ultimamente estamos escoitando bastante a grupos tipo Franz Ferdinand, The Rapture e esas cousas, aínda que eu quedo con Q and not U, The Shins, La Habitación Roja, etc.
MW (en castellano) Buf, aquí voy a quedar de rancio, como siempre. Roi y Xocas son probablemente los que más sigan las cosas que salen ahora, cada uno en su estilo; yo estoy un poco anclado en el 78 y en Washington D.C. Últimamente estamos escuchando bastante a grupos tipo Franz Ferdinand, The Rapture y esas cosas, aunque yo me quedo con Q and not U, The Shins, La Habitación Roja, etc.

En vuestros directos incluís versiones de grupos como Barracudas, Undertones o Pointed Sticks y en muchos temas se adivinan influencias de bandas de punk y power pop de finales de los setenta, también de grupos más actuales como Yum-Yums o Decibels, ¿cuales son vuestras influencias a la hora de componer un tema?

MW- (en galego) Ben, a nova ola é, polo menos para min, o momento máis estimulante da historia do rock, ao mellor cos anos do medio dos sesenta. A min os Ramones fixéronme quen son, e aínda que agora os escoite moito menos, seguen sendo a miña banda favorita de todos os tempos. Os Undertones teñen, creo eu, a fórmula matemática para facer a canción perfecta. Á hora de facer as cancións pesan moito, pero tamén cousas como as guitarras de Bob Mould, a atitude de Fugazi ou Nation of Ulysses, as melodías de Teenage Fanclub, a enerxía de Supergrass... Ao final, como salvo o baixista todos somos un pouco chatarreiros á hora de tocar, o resultado é purito sonido Homens, jajajaja...
MW-(en castellano) Bueno, la nueva ola es, por lo menos para mí, el momento más estimulante de la historia del rock, a lo mejor con los años de en medio de los sesenta. A mí los Ramones me hicieron ser quien soy, y aunque ahora los escuche mucho menos, siguen siendo mi banda favorita de todos los tiempos. Los Undertones tienen, creo yo, la fórmula matemática para hacer la canción perfecta. A la hora de hacer las canciones pesan mucho, pero también cosas como las guitarras de Bob Mould, la actitud de Fugazi o Nation of Ulysses, las melodías de Teenage Fanclub, la energía de Supergrass... Al final, como salvo el bajista todos somos un poco chatarrerros a la hora de tocar, el resultado es purito sonido Homens, jajajaja...

Situémonos ahora en Galicia; la mayoría de los aficionados coinciden en que hay una falta de relevo generacional en el rock, y que esto se puede apreciar en la asistencia de público a conciertos (cada vez somos menos) o en que el apoyo que se le da a los grupos parece mucho menor a la que se le podía dar por ejemplo a mediados de los noventa, ¿estais de acuerdo?, ¿cual es vuestra opinión sobre esto?

MW- (en galego) Home, eu andaba por aí nos noventa e tampouco creo que a cousa fose moito mellor... É certo que os que estamos nos concertos somos case sempre os mesmos, máis calvos e sempre mirando o reloxo porque hai que currar á mañá seguinte. Pero agora eu vexo máis variedade entre os grupos que hai, e desde logo máis calidade. Ao mellor custa máis atopar locais de aforo pequeno para tocar, iso si, pero tamén veñen por aquí grupos interesantes.
MW- (en castellano) Hombre, yo andaba por ahí en los noventa y tampoco creo que la cosa fuese mucho mejor... Es cierto que los que estamos en los conciertos somos casi siempre los mismos, más calvos y siempre mirando el reloj porque hay que currar a la mañana siguiente. Pero ahora yo veo más variedad entre los grupos que hay, y desde luego más calidad. A lo mejor cuesta más encontrar locales de aforo pequeño para tocar, eso si, pero también vienen por aquí grupos interesantes.

En contraste con lo anterior si que parece que en los últimos años hay un repunte de grupos en Galicia en diferentes estilos y que de momento se mueven sólo a nivel de maquetas, grupos como Triangulo de Amor Bizarro, Niño y Pistola, The Phantom Keys, Megapurple Sex Toy Kid, Jiménez del Oso, Apeiron, Dado, The Majestics y un largo etc, ¿creeis que podemos estar hablando de un nuevo resurgir del pop y del rock en Galicia?, ¿que puede hacer falta para que todo esto fructifique y salga adelante?

MW- (en galego) Eu creo que si, é o que che dicía antes. Penso que nunca houbo tantos grupos bos e tan distintos: os Samesugas, que son os reis do rock en Galicia, pese a quen pese, están moitos banzos por encima de calquera dos demais; Niño y Pistola, que nos deixaron coa boca aberta cando os vimos no Capitol; os Megapurple, os Casanovas... Pasará supoño que coma sempre, un ou dous chegarán a algo e os demais retiraranse aos seus cuarteis de inverno. O que fai falta é nin máis nin menos que o máis difícil: boas cancións.
MW - (en castellano) Yo creo que sí, es lo que te decía antes. Pienso que nunca hubo tantos grupos buenos y tan distintos: los Samesugas, que son los reyes del rock en Galicia, pese a quien pese, están muchos escalones por encima de cualquiera de los demás; Niño y Pistola, que nos dejaron con la boca abierta cuando los vimos en el Capitol; los Megapurple, los Casanovas... Pasará supongo que como siempre, uno o dos llegarán a algo y los demás se retirarán a sus cuarteles de invierno. Lo que hace falta es ni más ni menos que lo más difícil: buenas canciones.

Seguimos en Galicia, ¿considerais que la estructura de salas de conciertos o de pubs y bares musicales que programen un determinado tipo de música, digamos ajeno a modas, es adecuado o la veis insuficiente? ¿lo tiene difícil, por ejemplo, un grupo que esté comenzando como el vuestro a la hora de conseguir actuaciones o encontrar locales en los que poder tocar?

MW- (en galego) Está complicado, a verdade, e xa non che digo nada se queres sacar catro perras para pagar a gasolina... Pero sitios hainos. Non sei, a veces tamén penso que hai xente demasiado exquisita, que só toca se lle poñen unha carpa ou o escenario da Capitol.
MW (en castellano) Está complicado, la verdad, y ya no te digo nada si quieres sacar cuatro perras para pagar la gasolina... Pero sitios los hay. No sé, a veces también pienso que hay gente demasiado exquisita, que sólo toca si le ponen una carpa o el escenario de la Capitol.

Hace unos días supimos de la existencia de un grupo de Ferrol que también se dedica al power pop de orientación más rockera, los BANG 74, pero de todas formas no abundan grupos en Galicia que practiquen estos estilos, ¿que es lo que lleva a tres chicos de Santiago a formar una banda que se mueva por unos terrenos musicales al márgen de estilos más de moda o más practicados?, ¿os marcais algún objetivo como grupo o hacéis música solamente por pura diversión?

MW- (en galego) Pasámolo pipa tocando, pero, evidentemente, para poñerse diante da xente a facer ruído tes que ter un compoñente exhibicionista ao que queres dar saída. A nós encántanos facer cancions; de feito, eu diría que o momento máis bonito que se vive dentro dun grupo é ese, o momento no que as pezas encaixan –mellor ou peor, iso ten que ver co talento de cada un, e o noso éche o que é- e empeza a soar unha canción. Só por iso xa merece a pena estar nun grupo. A música sempre está ben, sempre é liberadora, o que a escaralla é toda a tontería que hai arredor. Así que a ver que é o que acabamos facendo: calquera de nós ten un amplo catálogo de decepcións, nada nos vai pillar desprevenidos. O importante é que sexamos nós os que tracemos ese camiño, e non outros.
MW (en castellano) Lo pasamos pipa tocando, pero, evidentemente, para ponerse delante de la gente a hacer ruido tienes que tener un componente exhibicionista al que quieres dar salida. A nosotros nos encanta hacer canciones; de hecho, yo diría que el momento más bonito que se vive dentro de un grupo es ese, el momento en que las piezas encajan –mejor o peor, eso tiene que ver con el talento de cada uno, el nuestro es el que es- y empieza a sonar una canción. Sólo por éso ya merece la pena estar en un grupo. La música siempre está bien, siempre es liberadora, lo que la jode es toda la tontería que hay alrededor. Así que a ver qué es lo que acabamos haciendo: cualquiera de nosotros tiene un amplio catálogo de decepciones, nada nos va a pillar desprevenidos. Lo importante es que seamos nosotros los que tracemos ese camino, y no otros.

Como vemos sois un grupo totalmente ajeno a modas, tanto a nivel musical como en el idioma utilizado a la hora de cantar, y así junto a temas en inglés también aparecen temas en gallego. Ultimamente los grupos españoles etiquetados de independientes parecen recuperar el castellano en detrimento del inglés, ¿que importancia le dais vosotros al idioma y a las letras a la hora de componer un tema?, ¿de que tratan vuestras letras?.

MW- (en galego) As nosas letras falan de amor, de fútbol, de política persoal –a outra interésame bastante menos-, de rabias varias. Algunhas están colgadas na web. Polo menos no que me toca, a min paréceme moi difícil expresar estas cousas noutro idioma que non sexa o mesmo no que as penso. Tamén facemos outras cancións en inglés; é o idioma do rock, gústelles ou non a algúns, e á hora de escribir unha letra tes moitas máis referencias.
MW (en castellano) Nuestras letras hablan de amor, de fútbol, de política personal –la otra me interesa bastante menos- de rabias varias. Algunas están colgadas en la web. Por lo menos en lo que me toca, a mí me parece muy difícil expresar estas cosas en otro idioma que no sea el mismo en el que las pienso. También hacemos otras canciones en inglés; es el idioma del rock, les guste o no a algunos, y a la hora de escribir una letra tienes muchas más referencias.

Habladnos un poco de cuales son vuestros proyectos musicales, tanto a nivel de futuros conciertos como de una posible grabación de una maqueta.

MW- (en galego) De momento temos programado un concerto máis, o día 8, venres, no Ambigú, en Santiago. Despois das vacacións –en Malta, naturalmente, jajaja- xa pensaremos en gravar algo e en máis cousas.
MW (en castellano) De momento tenemos programado un concierto más, el día 8, viernes, en el Ambigú, en Santiago. Después de las vacaciones –en Malta, naturalmente, jajajaja- ya pensaremos en grabar algo y en más cosas.

En el caso de que llegaseis a publicar un disco, ¿os preocuparía que la gente se lo bajase de internet en lugar de comprarlo?, ¿que opinais de la piratería y de que la gente pueda tener acceso gratuíto a la música a través de internet?, ¿que opinais de la SGAE?

MW- (en galego) Nós temos bastante claro que cando gravemos algo o imos colgar na nosa web, ou noutras. Se o que queres é comunicar, non ten moito sentido facer discos e logo quedar con eles na casa; ademais, non creo que nos quitase de traballar. Eu son comprador de discos case compulsivo, teño moitos máis dos que debera, pero agradecería que non me metesen o clavo nos riles que me meten cada vez que vou á tenda. En canto á SGAE, creo que non temos demasiado que ver con esa xente: ao que se dedican é a recaudar fondos para construírse un edificio de mil millóns en D.C. desde o que fiscalizar concertos e festas. A nós gústanos a música, facemos música. Alejandro Sanz, Bustamante e Teddy Bautista dedícanse a outro negocio distinto, temo.
MW- (en castellano) Nosotros tenemos bastante claro que cuando grabemos algo lo vamos a colgar en nuestra web, o en otras. Si lo que quieres es comunicar, no tiene mucho sentido hacer discos y luego quedarse con ellos en casa. Además, no creo que nos quitase de trabajar. Yo soy comprador de discos casi compulsivo, tengo muchos más de los que debiera, pero agradecería que no me metiesen el clavo en los riñones que me meten cada vez que voy a la tienda. En cuanto a la SGAE, creo que no tenemos demasiado que ver con esa gente: a lo que se dedican es a recaudar fondos para construirse un edificio en D.C. desde el que fiscalizar conciertos y fiestas. A nosotros nos gusta la música, hacemos música. Alejandro Sanz, Bustamante y Teddy Bautista se dedican a otro negocio distinto, temo.

Ya casi por último, ¿cuales son los discos que más habeis escuchado ultimamente?.

MW- (en galego) Eu estou enganchado ao disco de The Evens, o grupo novo de Ian McKaye; é o mellor que escoitei en moitos meses. Xocas flipa con Thee Michelle Gun Elephant. Roi está máis metido no post-punk –The Futureheads, etc.-, e acaba de gravarme -¡pirata ajqueroso!- un de The National.
MW (en castellano) Yo estoy enganchado al disco de The Evens, el nuevo grupo de Ian McKaye; es lo mejor que he escuchado en muchos meses. Xocas flipa con Thee Michelle Gun Elephant. Roi está más metido en el post-punk –The Futureheads, etc.-, y me acaba de grabar -¡pirata ajqueroso!- uno de The National.

¿algo más que quieras añadir?.

MW- (en galego) Que faigades cousas, que faigades cancións, que vaiades aos concertos, que vos namoredes, que vos alegredes e que tamén protestedes. Non hai nada máis achegado á morte que estar sentado coma un papán nun centro comercial. Grazas.
MW (en castellano) Que hagáis cosas, que hagáis canciones, que vayáis a conciertos, que os enamoréis, que os alegréis y que también protestéis. No hay nada más cercano a la muerte que estar sentado como un bobo en un centro comercial. Gracias.

Recordaros a todos que THE HOMENS estarán actuando en el pub Ambigú de Santiago de Compostela el próximo viernes, día 8 de julio y que podeis tener más información sobre este grupo visitando su web www.thehomens.com o escribiéndoles a la siguiente dirección thehomens@hotmail.com.

Las fotos que figuran en esta entrevista han sido cedidas a POWER POP ACTION! por Seve, más conocido como el reverendo caliente. Puedes ver más fotos de este y otros conciertos en su fotolog: rockeye; un buen catálogo de fotografías llenas de rock y sudor que recogen las actuaciones de diversos grupos en directo. ROCK ON!!!.


Entrevista realizada por Rafa Beatman